به درستی، شهرستان هندیجان یکی از مناطق باستانی ایران است که تاریخچه‌ای غنی و بلندبالا دارد. این شهرستان دارای تاریخی سه هزار ساله است و به گفته قدیمیان، بهرام گور، پادشاه ساسانی نیز در این منطقه اقامت داشته است.

آثار تمدن‌های گذشته در نواحی اطراف هندیجان به‌ویژه در روستاهایی همچون دهنو و چم رحمان دیده می‌شود. این نشانه‌ها حاکی از وجود زندگی و فعالیت‌های بشری در این منطقه در طول تاریخ است. احتمالاً ساختمان‌ها، ظروف سفالی، ابزارهای سنگی و سایر مصنوعات فرهنگی در این مناطق یافت شده‌اند که نشان‌دهندهٔ تمدن‌های گذشته می‌باشند.

هندیجان نه تنها از لحاظ تاریخی و باستان‌شناسی، بلکه از نظر فرهنگی نیز اهمیت زیادی دارد. این شهرستان به دلیل موقعیت جغرافیایی خود و نزدیکی به خلیج فارس، یکی از مراکز مهم تجاری و دریایی بوده است. از این رو، هندیجان محل تلاقی فرهنگ‌ها و تمدن‌های مختلف بوده و این امر تاثیرات زیادی بر توسعه و تنوع فرهنگی این منطقه داشته است.

به طور کلی، هندیجان یک گنجینهٔ تاریخی و فرهنگی است که با کشف و مطالعهٔ بیشتر می‌توان به درک بهتری از تاریخ و تمدن‌های گذشتهٔ ایران دست یافت.